Kiran S R

  ആരും ചലഞ്ചു ചെയ്തില്ല ... എപ്പോളെത്തേം പോലെ ദേണ്ടെ ഞാൻ വലിഞ്ഞു കേറി വരുന്നു .... ഞാൻ കിരൺ .. 2002 -2006 ബാച്ചിലെ ഇലെക്ട്രിക്കൽ വിദ്യാർത്ഥി ...ആ കാലഘട്ടത്തിൽ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന എല്ലാരും ... സ്റ്റുഡന്റസ് ... ടീച്ചേർസ് ... വർക്കേഴ്സ് .... അങ്ങനെ എല്ലാരും ഉൾപ്പെടുന്ന സമൂഹം കൂതറ എന്ന പേരിൽ അറിഞ്ഞിരുന്ന വ്യക്തിത്വം ... ഒരു പക്ഷെ ഇപ്പോളും അങ്ങനെ തന്നെ അറിയപ്പെടുന്നു .. തിരോന്തരംകാരൻ ആണ് ... ആദ്യമായി ആണ് വീട്ടീന്ന് മാറി അത്രയും ദൂരെ നിന്നതു ... അത് ഇത്രയും പ്രകൃതിരമണീയമായ ... ഇത്രയും അനുഭവങ്ങൾ പകർന്നു തന്ന കാർമൽ കോളേജ് .... ഒരു എഴുപതു ശതമാനം മാർക്കോടെ പാസ്സ് ആയി .. (ഫസ്റ്റ് സെമെസ്റ്ററിൽ നല്ല ഇന്റെര്ണല്സ് കിട്ടിയിരുന്നേൽ.. കൂടുതൽ കിട്ടിയേനെ ).. ഇതിവിടെ പറയാൻ കാര്യമെന്തെന്നു വെച്ചാൽ ഒരു പഠിപ്പി ഇമേജ് ഇച്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു .. ബട്ട് ആ കോളേജിലെ ഏറ്റവും വലിയ തല്ലുകൊള്ളി ഞാനായിരുന്നു.. കുതറയെ തല്ലണമെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഹോസ്റ്റൽ ഇളകുമായിരുന്നു .. ഒരുമാതിരി എല്ലാരുടെന്നും തല്ലു വാങ്ങിക്കൂട്ടിയിട്ടുണ്ട് ...അവിടെ നടന്ന ഏതാണ്ട് ഒരു എൺപതു ശതമാനം ഉഡായിപ്പുകളിലും എന്റെ രഹസ്യമായ കൈകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു .... അൾട്ടി...

ഒരുപാട് ക്രീയേറ്റീവ് ഉത്തരങ്ങളുടെ ഒരു മായാലോകം തന്നെ ആണ് വൈവ എന്ന പ്രഹേളിക ... ഞങ്ങടെ ബാച്ചിലെ കുറച്ചു സ്റ്റോറീസ് ദേണ്ടെ കീഴെ ... കഥ ഒന്ന് സമയം ലാഭിക്കാൻ രണ്ടു പേരെ വെച്ച് എസ്റ്റെർണൽ ടീച്ചർ രണ്ടു പേരെ വിളിച്ചിരുത്തി .. കൂട്ടത്തിൽ നമ്മുടെ സ്വന്തം സിവിൽ മിസ്സും ... ചോദ്യം : ട്രൈപോഡ് നെ കാണിച്ചോണ്ട് .. ക്യാൻ യു പ്ലീസ് റ്റെൽ മീ വാട്ട് ഈസ് ദിസ് ? കഥാപാത്രം വൺ (Sabareesh) : ആ ട്രൈപോഡ് മൊത്തം കത്തിയിൽ വിജയ് നോക്കാന് പോലെ നേരെയും കുനിഞ്ഞും ഒക്കെ സ്കാൻ ചെയ്തിട്ട്, പുള്ളിക്കാരിയെ നോക്കിട്ടു "പാസ്സ് ".. കഥ രണ്ട് കുമ്മകളിയിൽ പേരു കേട്ട ഒരു വിദ്വാൻ സിവിൽ ലാബിൽ കേറി വന്നു .. വൈവക്ക് .... ചെക്കനെ കണ്ടതും .. സിവിൽ സർ ... ഡേയ് .. നിന്നെ ഞാൻ പാസ് ആക്കാം .. നീ പൊയ്ക്കോ ... വെറുതെ ഞങ്ങളെ മെനക്കെടുത്തേണ്ട .. കഥാപാത്രം ടു : സാർ അങ്ങനെ പറയരുത്.. ഞാൻ ഇന്നലെ ഒരുപാട് ഒരുപാട് ...ഒരു പോള കണ്ണടയ്ക്കാതെ പഠിച്ചതാ .. അതു ഓർത്തെങ്കിലും എന്നോട് ഒരു ചോദ്യം .. പ്ലീസ് .. സഹികെട്ട സാർ : ഒരു ചെറിയെ ചെയിൻ കാണിച്ചിട്ട് .. ഇതിനെത്ര നീളം കാണും ? പറഞ്ഞിട്ട് പൊയ്ക്കോ കഥാപാത്രം ടു (Thitho) : 200m .. അപ്പൊ ഞാൻ പൊയ്ക്കോട്ട...

  ഏപ്രിൽ 20 .. 1985 .. ഞാൻ എന്ന ഞാൻ ഭൂജാതനായി ... അത്യാവശ്യം നല്ല ദിവസം ... പ്ലസ് ടു വരെ സ്കൂളിൽ ഒരു മുട്ടായി പോലും വാങ്ങി കൊടുക്കേണ്ടി വന്നില്ല ... സൊ ധനകാര്യപരമായി ഒരു നഷ്ടവും ഇല്ല ... 2002 -ൽ കാർമൽ കോളേജിൽ കേറി ... ആദ്യമായി അങ്ങനെ ബർത്ഡേയ് ചെലവുകൾ ചെയ്തു .... കാലക്രമേണ ബർത്ഡേയ് ആഘോഷങ്ങൾ കൂടുതൽ അഡ്വെഞ്ചുറസ് ആയി ... എന്തിനാണ് ജനിച്ചത് എന്ന് വിധം ആഘോഷങ്ങൾ പൊളിച്ചടുക്കി .... കുറച്ചു അനുഭവങ്ങൾ കീഴെ ... 2005 - ഏപ്രിൽ 20 ... എന്തിനാണ് ഞാൻ ജനിച്ചത് എന്നെനിക്ക് ആദ്യം തോന്നിയ ദിവസം .... 12 ആയപ്പോളേയ്ക്കും റൂമിനു പുറത്തു ഒരു ജനാവലി ..... ലാലേട്ടന്റെ മൂവി ഫസ്റ്റ് ഡേ എഫ്ഫക്റ്റ് .... എന്നെ തല്ലണം എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പഠിപ്പിക്കുന്ന സാറന്മാർ വരെ വരുമായിരുന്നു .. (എന്തോ ഇഷ്ടമായിരുന്നു എന്നെ എല്ലാര്ക്കും )... ആദ്യം റൂമിന്റെ പുറത്തേയ്ക്ക് കൊണ്ട് പോയി ഒരു ബോട്ടിൽ ചെൽപാർക്ക് നീല മഷി സഹമുറിയൻ Arun Ashok എന്റെ മേൽ ഒഴിച്ചു ... ബാത്‌റൂമിൽ കൊണ്ട് പോയി എന്നെ മാത്രം മാറ്റി നിർത്തി അവർ മേളിലേയ്ക്ക് നോക്കി ... അപകടം മണത്ത ഞാൻ കളരിപരമ്പര ദൈവങ്ങളെ മനസ്സിൽ ധ്യാനിച്ച് ഇടതും വലതും ഒന്നും നോക്കാതെ ഒഴിഞ്ഞു മാറി .....

  കുറച്ചു കാലങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഒരിടയ്ക്ക് കോളേജിൽ ഒരു ഗെറ്റ് ടുഗെതെർ സെറ്റ് ആക്കിയാലോ എന്നൊരു ആശയം ഗ്രൂപ്പിൽ കണ്ടു .. എപ്പോളത്തെയും പോലെ ഞാൻ ഓക്കേ പറഞ്ഞു .. പതിവ് പോലെ ഒന്നും നടക്കില്ലെന്നു തോന്നി ... ദിവസങ്ങൾ കഴിയുന്തോറും അതെന്റെ വെറും തോന്നലാണെന്നു മനസിലായി ... എല്ലാരും നല്ല ചൂടിൽ കാര്യങ്ങൾ നീക്കുന്നു .. ഓരോ ബ്രാഞ്ചിൽ നിന്നും ആൾക്കാരെ വിളിക്കാനുള്ള ചുമതല കുറച്ചു പേർക്ക് ... പിന്നെ പഴയ സ്റ്റാഫിനെ പോക്കാനുള്ളത് .... കോളേജിൽ പോയി സംസാരിക്കണം എന്നത് .... പിന്നെ മാർക്കറ്റിംഗ് .. അതായത് ഈ സാമാനം എല്ലാരേം അറിയിച്ചു ചൂട് പിടിപ്പിച്ചു മാക്സിമം പൊലിപ്പിക്കുക എന്ന ജോലി എനിക്കും ചിലർക്കും .... തുടങ്ങി .... പല രീതിയിലും ഭാവത്തിലും കൌണ്ട് ഡൌൺ പോസ്റ്റുകൾ ... ആക്റ്റീവ് ആയ ചർച്ചകൾ അങ്ങനെ അങ്ങനെ .... അവസാനം 2013 ഡിസംബർ 22 നു ഞങ്ങൾ കോളേജിൽ കണ്ടുമുട്ടി ..........പഴയ സഹപാഠികളെയും അധ്യാപകരെയും എല്ലാവരെയും കണ്ടു ... ആ കണ്ടുമുട്ടലിനു അവസരം ഉണ്ടാക്കിത്തന്ന എല്ലാവര്ക്കും നന്ദി ... ആ സംഭവം കഴിഞ്ഞിട്ട് നാളെ ഏഴു വര്ഷം തികയുന്നു ... ഇനി എന്നാണ് അത് പോലൊരു കണ്ടു മുട്ടൽ എന്നറിയില്ല ... ബട്ട് ഇത് തന്നെ ഒരുപാട് സന്...

  രാവിലെ ഏഷ്യാനെറ്റ് ഇട്ടപ്പോൾ ചിന്താമണി കൊലക്കേസ് ... 2006 ഏപ്രിൽ പതിനാറിന് റിലീസ് ആയ പടം ... റിലീസ് ഇന്റെ അന്ന് തന്നെ കോളേജിൽ നിന്നും പതിവ് പോലെ ആളെ കൂട്ടി രണ്ടു ജീപ്പ് കുത്തി നിറച്ചു പത്തനംതിട്ട അനുരാഗിലേയ്ക്ക് വിട്ടു .... നല്ല സസ്പെൻസ് ഉള്ള മൂവി ആണെന്നാ കേട്ടത് .... അല്ലേലും റിലീസിന്റെ അന്ന് തന്നെ ഇത് പോലെ ജീപ്പ് വിളിച്ചു പടം കാണാൻ പോകുന്നത് നുമ്മടെ ഹോബി ആയിരുന്നു .... നരൻ, നേരറിയാൻ സിബിഐ, ചാന്തുപൊട്ട്, അന്യൻ അങ്ങനെ ഒരു നീണ്ട ലിസ്റ്റ് തന്നെ ഉണ്ട് ... അവസാനം അങ്ങനെ പോയി കണ്ടത് പ്രജാപതി ( മറക്കാൻ അഗ്രഹിക്കുന്ന ഒന്ന് ).... അപ്പൊ പറഞ്ഞു വന്നത് ... കൊലക്കേസ് .... മാറ്റിനി വിട്ടിറങ്ങിയതും ചെന്ന് പെട്ടത് സഹപാഠി ആയ Mr Rejin Mannil എന്ന മഹാന്റെ മുന്നിൽ ... നീ എന്നതാടാ ഇന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക ശേഷം വരാത്തതെന്നു ചോദിച്ചു തീരുന്നതിനു മുൻപ് ... ഡാ .. സായ്‌കുമാറാണ് വില്ലൻ കേട്ടോ .. മറക്കാതെ ഇത് തന്നെ ആലോചിച്ചു പടം കാണണേ ..............സസ്പെൻസ് ഠിം !!! അല്ലേലും ഇങ്ങനെത്തെ രസംകൊല്ലികൾ എല്ലായിടത്തും കാണും !!!!!!!!!!

കോളേജിൽ വെച്ച് ക്രിക്കറ്റ് , ബാഡ്മിന്റൺ , വോളീബോൾ, ചീട്ടുകളി, അങ്ങനെ ഒരുപാട് കളിച്ചിട്ടുണ്ട് .. മേല്പറഞ്ഞതെല്ലാം ഇപ്പോളും കളിയ്ക്കാൻ ഇഷ്ടമാണ് .. ബട്ട് അന്നും ഇന്നും അത്ര താല്പര്യമില്ലാത്തതു ഫുട്ബോൾ ...പ്രത്യേകിച്ച് കാരണമൊന്നുമില്ല ...ജസ്റ്റ് ദാറ്റ് .. അത് കളിയ്ക്കാൻ എത്ര ശ്രമിച്ചിട്ടും അങ്ങ് തെളിയുന്നില്ല ... അങ്ങനെ ഇരിക്കെ 2006 ലോകകപ്പ് എത്തി .... ഹോസ്റ്റലിൽ ചേരി തിരിഞ്ഞു ഒരിടത്തു അറഫ്, Robert Thomas , Anoop Murali , Vineeth D Nair ..തുടങ്ങിയ ഘടാഘടികന്മാർ ..... അര്ജന്റീന ഫാൻസ്‌ .... മറുവശത്തു Ginto Francis , Anoop Ravi , Emil Skariah , Renjan George Thomas തുടങ്ങിയ ബ്രസീൽ ഫാൻസ്‌ ..... ഹെവി ഫാൻഫൈറ്റ് ..... ഇതിനിടയിൽ ഞാനൊരുത്തൻ ... എന്താ നടക്കുന്നതെന്ന് പോലും അറിയാതെ ... പൊതുവെ എല്ലാത്തിനും കൂടുന്നത് കൊണ്ട് ഇതിനും എൻ്റെ വക എന്തെങ്കിലും വേണം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു .... അറഫിനോട് പറഞ്ഞു ..ഇന്ന് മുതൽ ഞാനും അര്ജന്റീന ഫാൻ ആണ് .... ഐ ആം വിത്ത് യു ഗയ്‌സ് ..... ഉടൻ കിട്ടി മറുപടി : നീ അങ്ങനെ ഉണ്ടാക്കണ്ട ... നീ ബാഡ് ലക്കിന്റെ ബ്രാൻഡ് അംബാസിഡർ ആണ് .. മെനക്കെടുത്താതെ പോയെ ..... അതെ അവസ്ഥ തന്നെ ക...